Mešoviti hor
Muška pevačka grupa je sa radom počela početkom devedestih godina prošlog veka. Umetnički rukovodilac grupe je bila Ljudmila Beređi-Stupavski, koju je kasnije na toj funkciji zamenio Juraj Ferik, a njega Ana Crveni. Poslednjih godina ova grupa ne funkcioniše samostalno. Svoju aktivnost ostvaruje samo u saradnji sa ženskom pevačkom grupom i to kao mešovitit pevački hor SKC P. J. Šafarik pod dirigentskom palicom Janka Zorjana. U svom repertoaru ova grupa ima pesme aranžirane za horsko i dijaloško pevanje.
Sa radom su nastavili i kao crkevni hor Slovačke evangelističke crkve u Novom Sadu. Tada su se grupi pridružili i članovi muške pevačke grupe i od tog trenutka, ustvari datira nastanak kamernog i crkvenog hora. Žene su pozdravile nove članice od kojih je većina još uvek aktivna. Na početku pevačke aktivnosti grupe probe se nisu svodile samo na pevanje, već su to bila i druženja uz ispijanja kafe i osveženja. Članice su zajedno proslavljale imendane, rođendane, vremenom i venčanja svoje dece, odbrane diplomskih radova, rođenja unučića itd. Od 2002. godine ženska pevačka grupa počinje da funkcioniše i kao ženski kamerni hor. Prvi nastup su imali na Folklornom festivalu „Tancuj, tancuj…“, gde su otpevali pesme Ešte sa nevydám i Sedemdesiat sukieň mala. Ovaj hor funkcioniše i danas o čemu svedoči i učešće na na koncertu horske muzike oktobra 2009. u Bačkom Petrovcu.
Mešoviti kamerni hor je nastao 1998. sa ciljem prezentovanja centra u Tisovcu u Slovačkoj. Kao takav postoji i danas. Probe ovog hora se odvijaju zasebno. Sa muškarcima je u početku sarađivala Ana Crveni, dok je u poslednje vreme ovu funkciju preuzeo Janko Zorjan. Tek kada se pesme savladaju, hor ima zajedničke probe nakon kojih slede i nastupi. U njihovom repertoaru se nalaze duhovne kompozicije, patriotske pesme, kao i narodne pesme prilagođene horskom pevanju. U ovakvom sastavu hor je nastupao nekoliko puta u Slovačkoj i to u mestima Tisovec, Hnušte, Rimavska Sobota, Vranov nad Toplou, Kobeliarovo, Dubravka, Velke Kapušany, Banska Bystrica i Ružomberok. Osim toga, prezentovali su se i u Mađarskoj i to u Sarvašu, Dabaš Šari i Bekeškoj Čabi. U Vojvodini su nastupali skoro u svakom slovačkom naselju, ali i u Begejcima, Žitištu, Beloj Crkvi, Bačkoj Palanci i Beogradu. Od 1998. mešoviti hor Slovačkog kulturnog centra Pavel Jozef Šafarik je i crkveni hor novosadske slovačke crkve. Ovaj hor je pod nadležnošću imala gospođa Ana Crveni, da bi kasnije počela da sarađuje Jankom Zorjanomk, koji je tu funkciju danas i preuzeo. Novosadska slovačka crkva je istovremeno i glavni sponzor aktivnosti hora.
Tokom ovih godina postojanja mešoviti hor je izdao jedan CD sa narodnim pesmama i dva sa duhovnim: Pane vieru daj (2003) i V nadhvieznej višine (2009). Hor ima u svom repretoaru raznovrsne kompozicije poput Slovenská pieseň, Aká si mi krásna, Rukoveti Dunajská a Vínska, Božská iskra, zatim dijaloške pesme, patritske i aranžirane narodne pesme. Takođe, ne sme se izostaviti aktivnost Mgr. Martina Kmeća, najpoznatijeg muzikologa vojvođanskih Slovaka, koji je za potrebe muške i ženske pevačke grupe i hor SKC-a P. J. Šafarik napisao aranžmane nekoliko pesama. Šafarikovci su naročito ponosni na njegovu kompoziciju Božská iskra (prim. prev. Božija iskra) napravljenu prema tekstu Pavela Jozefa Šafarika, koja je vremenom postala i himna centra.
Vlasta Đetka
(preveo: Ivan Bagljaš)